Welk traineeship past bij jou?
Waar ligt jouw ambitie? Wat is jouw talent? Met de Talent&Pro-test kun je snel zien welk traineeship past bij jouw skills en persoonlijkheid.
In 2019 bestaat Talent&Pro twintig jaar. Op onze website staat een aantal belangrijke highlights uit onze geschiedenis als ontwikkelbedrijf. De oprichting in 1999. De indeling naar een unitstructuur in 2008. De uitbreiding daarvan met verschillende units. Onze samenwerking met Triple A in 2014. De daaruit volgende oprichting van Redmore. Maar ook het optekenen van een eigen cao. In de komende maanden introduceren wij T&P’ers die eigenlijk geen introductie behoeven, maar wel als geen ander het verhaal van twintig jaar Talent&Pro kunnen vertellen. In detail, met leuke anekdotes, en feitjes die zelfs de meest ervaren actieve T&P’er waarschijnlijk vergeten is. We trappen af met de man die aan de wieg stond van onze organisatie: Cint Kortmann.
Hoi Cint, voor de T&P’ers die in 1999 nog niet geboren waren. Wie is Cint?
Ik ben Cint Kortmann. Van huis uit socioloog, maar inmiddels al twintig jaar ondernemer. Ik startte onder andere Ssense Advies, maar ben bij jullie natuurlijk vooral bekend als de oprichter van Talent&Pro in 1999.
Dat was toen. Wat doe je nu?
Ik ben momenteel CEO van Quant Base. Quant Base visualiseert en analyseert data voor bedrijven en overheden. Dit doen we met de Smart Graph, een tool voor data-analyse die wij zelf hebben ontwikkeld. Met dit onafhankelijke interactieve dashboard helpen wij organisaties betere besluiten nemen en indien gewenst via portals informatie delen.
Wat was in 1999 eigenlijk het idee achter de oprichting van Talent&Pro?
Twintig jaar geleden startte ik het bedrijf A Sure Talent, een detacheringsbureau dat zich richtte op de ontwikkeling van talent in de eerste twee jaar na afstuderen. Daarvoor werkte ik nog als personeelsmanager voor Centraal Beheer. Ik zag dat er in de verzekeringswereld ruimte was voor mensen die zich met opleidingen en vaardigheidstrainingen verder konden en wilden ontwikkelen. Daar wilde ik iets mee doen.
Waarom voelde jij je daartoe geroepen?
Ik gun mensen de mogelijkheid om echt iets te doen wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn. Het is zo zonde als mensen ergens gaan werken en blijven werken omdat ze daar ‘veilig’ zitten. De beste manier om dat te voorkomen is door te investeren in opleidingen en trainingen en mensen te motiveren om een betere versie van zichzelf te worden. De groei van kennis en vaardigheden helpt daarbij. Daarom ging ik nadenken over manieren om iets aan te bieden op de arbeidsmarkt wat hierin voorzag.
‘Ik gun mensen de mogelijkheid om echt iets te doen wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn.‘
Hoe ging jij van idee naar uitvoering in die fase?
Bij Centraal Beheer, waar ik tot eind 1997 werkte als HR-manager, hadden we in Hans Beekhuis een externe opleider die bezig was mensen om te scholen naar de verzekeringswereld. Mede daardoor zag ik kans om de eerste stappen richting een eigen onderneming te zetten. Samen met Hans Beekhuis, Meino Zandwijk en Pablo Smolders legden we geld bij elkaar en begon ik in 1998, na veel overleg, A Sure Talent. Meino en Pablo kwamen uit de IT, waar detachering al vaker voorkwam. Maarten Timmerman werd als directeur onze eerste operationele medewerker. Hij was werkzaam voor Vitae, dat inmiddels Experis heet. Zijn vader was mijn verzekeringsagent. Maarten was briljant met mensen en werd de directeur die de operatie moest opbouwen en haar een gezicht naar buiten moest geven. Voor de werving van talenten en het benaderen en bemiddelen bij opdrachtgevers in de verzekeringswereld dus de ideale partner. Dat was het team waarmee we A Sure Talent zijn gestart, toen nog in Leusden, eerst in een kleine ruimte op de Ruigevelddreef en vervolgens in het pand aan de Philipsstraat.
Ondernemen is spannend. Zijn er momenten geweest waarop het voortbestaan van A Sure Talent in gevaar was?
Gevaar is een groot woord, maar bij ondernemen komen natuurlijk wel risico’s kijken. Het team waarmee we startten is mede door die risico’s ook niet geheel intact gebleven. Als de start minder vlot loopt moet je geld bijstorten om door te kunnen. Mede daardoor vertrok Hans Beekhuis als aandeelhouder. Hij bleef in die tijd gelukkig nog wel aan als onze opleider. In 2001, vlak na de aanslagen, trokken ook Meino en Pablo zich terug. Behalve de financiële risico’s van het ondernemen hebben natuurlijk ook dat soort zaken impact op je onderneming. Ik heb toen met een banklening alle aandelen kunnen overnemen. Daarna heeft Maarten als uitvoerend directeur ook een percentage van de aandelen overgenomen. Samen, en natuurlijk met de andere mensen die de organisatie inmiddels hadden versterkt, hebben we het Talent&Pro-avontuur kunnen doorzetten.
Welke factoren droegen bij aan het voortbestaan en vroege succes van die jonge organisatie?
Belangrijk was dat we groeiden en dat we die starters die we wilden helpen ontwikkelen wisten te bereiken. Maar even belangrijk was dat we het vertrouwen van onze klanten kregen. Martin Straatmeijer, toen directeur van Zilveren Kruis, was de eerste klant die het met ons aandurfde. Maar ook Nationale-Nederlanden was daarin enorm belangrijk. In 2002 kregen we de kans om daar via een partner, Advinsure, maar liefst 50 mensen te plaatsen. Dat kwam toen neer op zo’n 80% van onze medewerkers! Dat contract met Nationale-Nederlanden is een van de doorslaggevende factoren geweest in ons voortbestaan als jonge onderneming. Maar ook Wijnand Akkerman van Wagenplan dat ons aan een voordelige eerste lease-auto, de gifgroene polo, hielp waarmee Maarten het hele land kon doorreizen.
Wat is typerend voor Talent&Pro zoals jij het kende?
In die beginperiode vooral die inzet om er samen een succes van te maken. Met zijn allen de schouders eronder en op creatieve wijze de organisatie vooruit helpen. Ik kan me herinneren dat de vrouw van Meino, samen met haar vader, op carrièrebeurzen starters voor onze traineeships stond te werven. We waren toen natuurlijk ook echt nog een start-up. Kwetsbaar, maar met veel vrijheid, een sterke gunfactor en de drive om er koste wat het kost een succes van te maken met zijn allen. Inclusief vrienden en familie dus! Later zijn we gaan groeien en professionaliseren, hebben we de organisatiestructuur onder handen genomen en zijn we nieuwe initiatieven gestart. Eerst Arrange Talent (facilitair) en Max Talent (gemeenten), daarna hebben we de verschillende onderdelen samengevoegd. Met prof. dr. Ad Kil hebben we onze Academy-structuur geformaliseerd. Arrange is uiteindelijk zelfstandig een succes geworden en Max is opgeheven. Ook die groei is typerend voor Talent&Pro zoals ik het ken.
Is groei altijd goed volgens jou, als socioloog en ondernemer?
Groei is ontwikkeling en dus een goeie zaak, mits je bewust blijft van de eroderende werking ervan. Om een voorbeeldje te geven, de ski-trip was voor ons aanvankelijk een evenement voor projectmedewerkers. We planden deze in januari in, het moment dat de budgetten werden verdeeld bij onze klanten en we traditioneel veel mensen op de bank hadden. Een goed moment dus om in informele setting in gesprek te gaan met elkaar en met je People Manager. De ski-trip was dus niet alleen een leuk evenement, maar diende ook een ontwikkeldoel. Op een gegeven moment stonden er bijna net zoveel kantoormedewerkers als projectmedewerkers op de piste in Oostenrijk. Het is als organisatie belangrijk regelmatig na te denken over wat je doet en of het resultaat nog klopt met de reden waarom je het bent gaan doen. Ontwikkeling is een goede zaak, maar daarover reflecteren is zo mogelijk nog belangrijker.
Je sprak zojuist over professionalisering. Was de verandering van naam, van A Sure Talent naar Talent&Pro, daar een eerste voorbeeld van?
De reden voor die zet is vrij simpel eigenlijk. In het eerste jaar na oprichting werd duidelijk dat de mensen die instroomden in onze traineeships het zo fijn vonden bij ons, dat ze langer wilden blijven dan die talentfase van twee jaar. Daarom begonnen we in 2000 A Sure Pro, voor mensen met twee tot vijf jaar ervaring. Daarvoor kwam Marco Hoekstra erbij, eigenlijk de eerste die ook inhoudelijke kennis van verzekeringen had. De verschillende takken A Sure Talent en A Sure Pro voegden we samen tot de organisatie die jullie vandaag de dag kennen als Talent&Pro.
Jouw selectie voor onze Wall of Fame als oprichter… Vanzelfsprekend, denk je niet?
Dat weet ik niet. Desalniettemin is het een eer. Als oprichter en T&P’er van het eerste uur ligt T&P me nog altijd nauw aan het hart. Ik denk dat T&P met deze uitverkiezing laat zien dat dat gevoel wederzijds is. De intentie waarmee we toen A Sure Talent zijn begonnen – de ontwikkeling van talent, dat talent een plek geven waar ze verschillende ervaringen kunnen opdoen, waar in ze wordt geïnvesteerd en waar ze kunnen groeien in de verschillende fases van hun leven – die intentie is denk ik nooit veranderd. Talent&Pro is met de jaren gegroeid, gekrompen tijdens de economische crisis en daarna dankzij onder andere Edwin (van den Elst) weer opgebloeid. Ik ben blij om dat te zien en dat de visie die we twintig jaar terug formuleerden nog fier overeind staat.
Heeft die filosofie nu nog een plek in jouw leven?
Die motivatie achter A Sure Talent loopt als een rode draad door mijn leven als ondernemer. Ik zag in 1999 een kans om dingen anders te doen en iets waardevols toe te voegen aan de markt. We wilden vooruit lopen op de rest, ook als de start moeizaam is. Want verandering is nu eenmaal spannend. In die zin is mijn motivatie om een nieuwe onderneming te starten gelijk aan de stap die een student zet richting zijn eerste baan. Ook een talent wil vooruit lopen op de rest en iets waardevols toevoegen op elke plek waar hij of zij komt. Dat geloof in die ontwikkeling van jonge mensen en het bieden van energie en vertrouwen aan starters is nog steeds een sterke drijfveer voor me. Dat was zo bij Ssense Advies, bij A Sure Talent en nu bij mijn huidige onderneming Quant Base.
Waarom is een sterke filosofie zo belangrijk voor een ontwikkelbedrijf als Talent&Pro?
Detachering is meer dan werkzaamheden verrichten voor verschillende werkgevers. Het gaat vooral ook om jonge professionals die met elkaar in gesprek kunnen, over het leven en de ervaringen bij die verschillende opdrachtgevers aan een al dan niet denkbeeldige bar. Het is fijn als mensen dat spontaan kunnen, zonder tussenkomst van een leidinggevende of coach, gewoon omdat ze in dezelfde levensfase zitten met dezelfde verbazing en onzekerheden. Daar leren we als mens en professional het meest van. Mensen die mogelijkheid gunnen, en ze daarnaast een extra stukje begeleiding bieden indien nodig, is altijd belangrijk gebleven voor mij als werkgever.
Wat wens je de huidige T&P’ers voor het jubileumjaar (en lang daarna)?
Ik geloof dat mensen geboren verhalenvertellers zijn. Al in de prehistorie trokken mensen eropuit en kwamen terug om rond het vuur de verhalen te vertellen over hetgeen ze hadden meegemaakt. Als ik alle T&P’ers iets mag meegeven voor dit bijzondere jubileumjaar dan is het ook: trek eropuit! Kijk over grenzen heen, maak dingen mee, wordt Europeaan, ga ideeën uitwisselen met mensen die anders zijn, die anders denken. Ideeën voeden creativiteit en creativiteit is precies waar persoonlijke ontwikkeling en innovatie om draaien. Angst voor het onbekende is verstikkend. Ik gun jullie voor het komende jaar allemaal een mooi persoonlijk verhaal dat jullie rond het kampvuur door kunnen vertellen.
